لحظه ای باتو

کاش  میشدعشق را درهر دمی تکثیر کرد

خواب چشمان تورا هر لحظه ای تعبیر کرد

کاش  میشد بعدیک شب شبنم عشق تو را

صبحگاهان باعطر تنت از برگ گل تبخیر کرد

کاش میشد در میان رقص هر پروانه ای

از میان شعله ها سوختن را دمی تفسیر کرد

کاش میشد همچو باران پاک و ساده  بود!!

این همه  سادگی را باتو عالم گیرکرد

کاش میشد یک شبی ازاجل مهلت گرفت

مرگ این غول وحشتناک را در غل و زنجیر کرد

کاشی میشد لحظه ای باتو در خلوت نشست

این دل ویرانه را با دلبری تعمیر کرد...

حمیدعسکری اطاقوری